புனல் கனன்ற நதியில்...

புனல் கனன்ற நதியில் தனலன்ன
செங்குருதியோட செய்வார் மதியினை அறுத்தெறிய
நிந்தனை இல்லா நித்திரை நம்மவர் களித்திட
வீறு கொண்டெழுந்து மாந்தர் தம் நெஞ்சில் துணை ஏற்றி
கற்பிதம் கற்பித்தவர் நிலையற்றவர்
என உலகுணர்த்தி
மக்கள் மனம் மகிழ தவம் செய்வோம்

குருதி எதற்கு ? வெண் புகை எதற்கு ?
வெடி குண்டு அனல் கக்க
மாந்தர் தம் குருதியோ வெக்கையில்
என காலம் உழன்ற நிலையில்
மனமுவந்து நீ விலகி சென்றாயோ
தீவிர நெறி பாதகமே !

மக்களை நிலையறச்  செய்யும்
மாயங்கள் அலை குலையச் செய்யும்
குழந்தை தம் களிப்பில் குரோதக் கண்ணேறி
பார்க்கும் கயவர் பார்வை அறச் செய்ய
நம் மனதுகளை அமைதிப் படுத்த
நாகரீக ஒளியில் பண்படுத்த
நெறியில்லா கள்வர்களை
மனிதப்படுத்த தீருவோம்
சாம்பல் துவண்டிடச் செய்ய
வா நானிலம் எங்கும் நம் சோதரர் தான்
வலியக்  கொண்டே இத்தனை ஏறச் செய்து
உவர் பார்வை அறச் செய்வாய்